De eerste dagen in Hongarije

Zondag 8 september

De reis begint, eindelijk! 's Ochtends alles nog in moeten pakken en natuurlijk vergeet je dan wel wat spullen, maar zolang je maar een pinpas en ID bij je hebt, komt het wel goed. Om half 2 mochten we richting vliegtuig (natuurlijk in druipend zeikweer...), en tegen half 4 kwamen we aan in het zonnige en warme (zo'n 27 graden) Boedapest. Een taxichaufeur zou op ons staan wachten en inderdaad! Klein detail: we hadden een Engelssprekende besteld, maar het enige wat hij kon uitpreken op een zeer onaardige manier was 'No English!!' Gelukkig kwamen we snel op bestemming en na een - van onze kant - aardige 'Doeg hufter', vertrok hij dan ook weer. Volgende uitdaging: vind de juiste bus en koop daar een ticket voor. Dan denk je, dat kan toch niet heel moeilijk zijn? Nou als alles in het Hongaars staat en geen enkele persoon ook maar een woordje Engels spreekt, wordt het toch al wat lastiger. Uiteindelijk zelf de goede bus gevonden, maar dan dat kaartje nog. Gelukkig waren de loketten gesloten, want ja het was zondag... Dan was de automaat er nog die zelfs Engels kon, maar helaas was onze bestemming niet te vinden. Uiteindelijk maar de hoop dat je in de bus een kaartje kon kopen en inderdaad was dat zo. Tijd voor een 2,5 uur durend ritje naar Járdánháza. De halte vinden is de grootste uitdaging misschien nog wel. We hadden het op een papiertje geschreven en aan de buschauffeur getoond, die ja knikt. Dus wij gaan ervan uit dat hij snapt dat wij - als absoluut niet Hongaars sprekende mensen - er daar uit moeten. Tegen 20.00uur is het hier alleen pikdonker en wordt er niks omgeroepen en niks aangegeven, dus op een gegeven moment met behulp van een vriendelijke vrouw in de bus toch op de juiste plek gedropt: een donkere, verlaten bushalte waar geen naam bij staat en langs een weg waar geen kip langs komt. Ofwel, waar zijn we in godsnaam belandt? :+ Maar na een kwartier werden we gelukig door Jeroen opgehaald in de fantastische trabant (tip voor volgende keer: neem kleine koffers mee, misschien past het dan beter). Prachtig gasthuisje met alles erop en eraan. Nog even een broodje voor avondeten en vervolgens na de toch wel lange reisdag het bed op zoeken.

Maandag 9 sept
We schuiven onze rijkleding aan, leren Inge en Thorvin kennen, en na een verlaat ontbijtje vertrekken we richting hun huis. Midden op een berg met 11 ha land eromheen - waar de paarden vrij rondlopen - staat hun huisje. Jennifer wordt op de jonge appaloosa Dakota aka Co gezet, en ik op Inge haar paard Kecses, een schimmel lusitano. Na een poetsbeurt - die natuurlijk ook weer in de regen was - vertrekken we voor een korte rit. En een paardje van toch wel 1.60m, een westernzadel en enorme bewegingen, laat me bijna weer een beginner voelen. Uiteindelijk wende het gelukkig wel en dat moet ook wel, gezien we nog veel tijd op de paardenruggen zouden doorbrengen. 's Avonds zou het eerste Hongaarse gerecht op het menu staan, maar we belandden uiteindelijk in een plaatselijk restaurantje waar we prima gegeten hebben.

Dinsdag 10 sept
We trokken de gordijnen open en jaaaaa zon! Eindelijk een goeie dag. Op het overdekte terras ontbeten (doen we overigens iedere dag) en vervolgens opgehaald om weer naar de paarden te gaan. Een rit van een uurtje of 4,5 stond op de planning met een flink rengalop pad en een rondje om een meer. Daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen. Heerlijk de dag in hempje kunnen rijden en genoten van de bergen, dalen en valleien. Dit kunnen we vooral laten zien op de foto's, maar ook die laten niet precies zien hoe het is om daar te rijden. Thuisgekomen en paarden verzorgd, kregen we nog leuk nieuws. 'Nemen jullie de trabant maar om even naar jullie huisje te gaan'. Jullie hadden Jennifers ogen moeten zien^^ Dus ook onze stuurkunsten in de totaal niets bekrachtigde auto getoond. Jenn der achteruit-rijden-hellingproef kwam ook nog erg goed van pas deze avond. Teruggekomen konden we aanschuiven voor de Hongaarse maaltijd: gebraden en vervolgens gekookte pasta met saus met kip en champignon. Na afloop van de maaltijd nig even het typische drankje proeven: palinka. Note: altijd zelfgemaakt en minstens 50℅ alcohol. 1 shotglaasje was dan ook meer dan genoeg om heerlijk te slapen

Woendag 11 sept
En gelukkig regent het weer... Ja de weersvoorspellingen voor de week waren al niet heel goed, maar we hielden hoop - helaas... We vertrokken nog met droge paarden, maar na een klein half uurtje begon de regen helaas. We konden kiezen voor de lange (ruim 4,5 uur) of kortere (3uur) durende rit. Naja, als je toch al nat bent, maakt dat uurtje ook niet meer uit, dus doe de lange maar! Het moest de rit met de mooiste uitzichten zijn, maar wij hebben vooral mist en regen gezien... Uiteindelijk wel lekker gereden en alsnog genoten, maar het had toch zo fijn geweest als we niet doorweekt waren. 's Avonds weer iets typisch Hongaars gegeten: aardappels met kip en champignons gebakken en losse groenten. Daarna nog een film bij hun gekeken om vervolgens weer naar ons stulpje terug te keren.

Donderdag 12 Sept
Onze rustdag. Het zou de slechtste dag van de week worden, maar uiteindelijk heeft vrijwel de hele dag de zon geschenen. Op zich niet erg, want wij waren naar de Thermaalbaden in Eger! De hele dag in vele verschillende en vooral lekker warme zwembaden gelegen en ook heerlijk in het zonnetje. Met een zacht, gerimpeld velletje vonden we het genoeg en tegen de avond werden we weer opgehaald. Op de terugweg nog een ontsnapt paard van de weg gehaald, die ook van hier wonende Nederlanders bleek te zijn. Thuis kregen we het volgende Hongaarse maal: paprika gevuld met gehakt, rijst en kool. Erg lekker!


Foto's worden los bijgevoegd!